16mm film

De 16mm film is in 1923 door Eastman Kodak geïntroduceerd als goedkoop alternatief voor 35mm film om de amateur filmmaker te bedienen. Omdat de 16mm film gericht was op de amateur filmmaker werd er geen nitraat gebruikt, omdat dat zeer licht ontvlambaar is. Vanaf 1935 werd het mogelijk om ook geluid op te nemen op de 16mm film, wat een grote impuls gaf aan het gebruik. Tijdens, maar ook na de Tweede Wereldoorlog is 16mm film zeer veel gebruikt door professionals. Zij gebruikten 16mm film voor projecten bij de overheid en het bedrijfsleven. Daarnaast werd door de compactheid ten opzichte van de 35mm film de 16mm film gebruikt voor nieuwsrapportages. Terwijl de 16mm film onder de professionele filmmakers een opmars maakte, stapte de amateur filmmakers over naar de nog compactere 8mm film. 16mm film wordt nog steeds gebruikt in de super 16mm film variant, omdat deze naar 35mm film grootte kan worden omgezet. Tegenwoordig kan dit ook met de digitale camera’s, waardoor de super 16mm film langzaam terrein begint te verliezen.  

Net als bij 8mm films 16mm films verliezen kwaliteit met het verstrijken van de tijd. Dit hangt af van hoe ze zijn opgeslagen uiteraard, maar veel oude beelden verliezen op ten duur hun originele kleur. Dit kan ongedaan worden gemaakt door deze rollen te laten digitaliseren, zodat ze weer hersteld kunnen worden. Door het digitaliseren van 16mm worden de beelden gelijk ook beschermd voor verder verval. ScanCorner is een specialist als het gaat om het digitaliseren en herstellen van oud beeldmateriaal. Onder dit specialisme valt ook het herstellen en digitaliseren van 16mm film.

 

relevante blogs:

Heeft u een waardevolle toevoeging op deze blog, of bent het niet met de inhoud eens, dan horen wij dat graag! Wij houden van directe en open feedback.